DSA, dijital dünyada yasa dışı ve zararlı içerikler ile ürünlerin yanı sıra dezenformasyonun yayılmasına karşı oluşturulmuştur. Kullanıcı güvenliğini sağlamayı, temel hakları korumayı ve adil, açık bir çevrimiçi platform ortamı yaratmayı amaçlar.

DSA bir AB düzenlemesidir ve bu nedenle üye devletlerin ulusal hukuklarına ayrıca aktarılmasına gerek olmadan doğrudan uygulanır. Bu düzenleme, farklı ulusal yasalar arasındaki uyumsuzlukları gidermek ve tek pazarı olumsuz etkileyen düzenleyici parçalanmayı önlemek amacıyla Avrupa Birliği düzeyinde kabul edilmiştir.

Ulusal düzeyde DSA kapsamında yalnızca tek bir yetkili otorite bulunmaz; ulusal hukuk çerçevesinde DSA’nın kapsadığı konulara göre birden fazla otorite yetkilendirilebilir. Bu otoritelerin çalışmalarını koordine etmek amacıyla her üye devlet, bir Dijital Hizmetler Koordinatörü atar. Bu koordinatör, ülke içindeki tek temas noktası olarak görev yapar (listeye buradan ulaşılabilir).

AB düzeyinde ise Avrupa Komisyonu ve Avrupa Dijital Hizmetler Kurulu, DSA kapsamında geniş yetkilere sahiptir. Bu yetkiler, uygulama rehberleri yayımlamaktan denetim görevlerini yürütmeye kadar uzanır.

DSA, Dijital Piyasalar Yasası (DMA) ile birlikte Dijital Hizmetler Yasası Paketinin bir parçasını oluşturur ve bu paket de Avrupa için Dijital Gündemin (Digital Agenda for Europe) bir bileşenidir.

DSA, çevrimiçi aracılık hizmetlerine uygulanır ve barındırma hizmetleri, çevrimiçi platformlar ile çok büyük çevrimiçi platformlar ve arama motorları (VLOP ve VLOSE’lar) için ek kurallar içerir. Bu kurallar, hizmet sağlayıcıların nerede yerleşik olduklarına bakılmaksızın, aracılık hizmeti sunduklarında geçerlidir.

DSA, hizmet sağlayıcıların nerede yerleşik olduklarına bakılmaksızın uygulanır. Bu da, AB dışında yerleşik hizmet sağlayıcıların da DSA’nın ülke dışı kapsamına girdiği anlamına gelir. Yani, aracılık hizmetlerini ticari kullanıcılar, tüketiciler veya diğer hizmet alıcılarına sunan AB dışı sağlayıcılar da bu düzenlemeye tabidir.

Bir hizmetin “aracılık hizmeti sunmak” olarak değerlendirilmesi için, bu hizmetin AB’deki kullanıcılar tarafından erişilebilir olması ve AB ile önemli bir bağlantısının bulunması gerekir. Bu önemli bağlantı, yalnızca hizmet sağlayıcının AB’de bir kuruluşunun olmasından değil, aynı zamanda bazı fiili kriterlerden de kaynaklanabilir. Bu kriterler arasında şunlar yer alır:

• Hizmetin AB’de önemli sayıda kullanıcıya ulaşması,
• Faaliyetlerin AB’ye yönelik olarak hedeflenmesi.

Bir veya daha fazla üye devletteki hizmet alıcılarının sayısının “önemli” olup olmadığı, bu sayının toplam nüfusa oranına bağlıdır.

Bir hizmet sağlayıcısının faaliyetlerini AB’deki alıcılara yöneltip yöneltmediğini belirlemek için tüm koşullar dikkate alınır. Özellikle yaygın olarak kullanılan bir dili veya para birimini kullanmak, ürün ya da hizmet siparişine imkân tanımak ya da ilgili üst düzey alan adını (.eu gibi) kullanmak, AB’deki alıcıların hedeflendiğini gösterir. Ayrıca bir uygulamanın ilgili ülkenin uygulama mağazasında bulunması, yerel reklamların yapılması veya o ülkenin dilinde reklam verilmesi ya da müşteri ilişkilerinin bu dilde yürütülmesi de hedefleme göstergesi olabilir. Buna karşılık, bir web sitesine AB’den teknik olarak erişilebiliyor olması tek başına Birlik ile “önemli bir bağlantı” kurulduğu anlamına gelmez.

DSA kapsamında başka bir iş türü altında ek bir sınıflandırmaya tabi olup olmamasına bakılmaksızın, Aracılık Hizmetleri şu hizmet türlerini içerir:

• “Mere Conduit” (Basit Aktarım) Hizmetleri: İnternet Servis Sağlayıcıları (ISP) gibi, verilerin yalnızca iletildiği hizmetler.
• “Caching” (Önbellekleme) Hizmetleri: İçerik Dağıtım Ağları (CDN) gibi, verilerin geçici olarak saklanarak erişim hızının artırıldığı hizmetler.
• “Hosting” (Barındırma) Hizmetleri: Bulut bilişim, web barındırma, ücretli yönlendirme hizmetleri veya dosya depolama ve paylaşımı da dahil olmak üzere çevrimiçi bilgi ve içerik paylaşımını mümkün kılan hizmetler.

Barındırma Hizmetleri (Hosting Services), kullanıcılar tarafından sağlanan bilgilerin depolanmasını içerir. Buna bulut bilişim, web barındırma, ücretli yönlendirme hizmetleri ile çevrimiçi bilgi ve içerik paylaşımını mümkün kılan -dosya depolama ve paylaşımı gibi- hizmetler dahildir.

Çevrimiçi Platformlar, satıcılar ile tüketicileri bir araya getiren hizmetlerdir. Buna çevrimiçi pazar yerleri, uygulama mağazaları, paylaşım ekonomisi platformları ve sosyal medya platformları örnek gösterilebilir.

Avrupa’daki 450 milyon tüketicinin %10’undan fazlasına ulaşan çevrimiçi platformlar ve arama motorları “çok büyük” olarak sınıflandırılır. Yasa dışı içeriklerin yayılması ve toplumsal zararlara ilişkin özel riskler nedeniyle, VLOP’lar (Çok Büyük Çevrimiçi Platformlar) ve VLOSE’ler (Çok Büyük Çevrimiçi Arama Motorları) için özel kurallar uygulanır.

Her şeyden önce, yasal temsilci, yetkili ulusal otoriteler, Avrupa Komisyonu ve Avrupa Dijital Hizmetler Kurulu ile iletişimi kolaylaştırmakla görevlidir. Yasal temsilci ayrıca hizmet alıcıları ve güvenilir bildirimciler (trusted flaggers) için iletişim noktası olarak da görev yapabilir. Operasyonel amaçlarla, çeşitli paydaşlarla iletişimi kolaylaştırmak adına elektronik iletişim noktası işlevini de üstlenebilir.

Yasal temsilci atama yükümlülüğü, DSA’nın etkin şekilde denetlenmesini ve gerektiğinde uygulanmasını sağlamak amacıyla getirilmiştir. Bu nedenle, yasal temsilci, DSA kapsamındaki yükümlülüklere uyulmaması durumunda sorumlu tutulabilir. Ancak bu, aracılık hizmeti sağlayıcısına karşı açılabilecek dava veya uygulanabilecek yaptırımları ortadan kaldırmaz.

Aracılık hizmeti sağlayıcıları, atadıkları yasal temsilcinin ilgili otoritelerle iş birliği yapabilmesi için gerekli yetkilere ve kaynaklara sahip olmasını sağlamalıdır. Bu aynı zamanda, yasal temsilcinin ulusal ve Avrupa otoriteleri nezdindeki süreçleri yürütebilecek düzeyde yeterli nitelik ve deneyime sahip olması gerektiği anlamına gelir.